vrijdag 22 juni 2012

Zomaar een blog

Eventjes tijd maken voor een stukje in mijn blog, dacht ik.  Maar dat eventjes kwam maar niet.  Altijd was er iets anders dat mijn aandacht opeiste : mail, telefoon, kinderen, klanten in de bar,...  met als gevolg dat het er echt niet van kwam.

Nu heb ik dus toch eventjes de tijd gevonden om iets te schrijven.  Niet dat het persé moet, maar vind het leuk om te doen, het geeft me energie.  Even lekker alles van je af schrijven doet deugd.  Het biedt perspectief, want je objectiveert je eigen leven.

Het enige probleem is dat ik niet echt weet over wat ik vandaag zou schrijven.  Ik kan je vertellen over het prachtige weer en de fantastische natuur hier, maar heb je daar een boodschap aan ?  Ik denk het niet en ik wil niet "stoefen", zo zit ik niet in mekaar.

Waar ga ik het dan wel over hebben ?  Over de lessen die het leven me geleerd heeft ?  Dan kom ik niet toe met 1 blogje ;)

Neen, laten we het vandaag maar gewoon over niets bijzonders hebben.  Niets bijzonders is eigenlijk een contradictio in terminis.  Alles is immers bijzonder, elk moment van elke dag is bijzonder en uniek.  Elke mens is uniek, elke situatie is bijzonder. 



Waar ik elke keer over versteld ben is dat mensen zo snel voorbij gaan aan bijzondere momenten.  Ze leven maar door, zonder stil te staan bij de kleine geneugten van het leven : bloemen die in bloei staan, de manier waarop het zonlicht valt op de bladeren van de bomen, de schittering in het blauwe water, dieren die spelen,...

Kinderen doen dat wel.  Zij leven steeds in het hier en  nu en maken van elk moment een bijzonder moment.  Van kinderen kunnen wij nog heel wat leren.  Niet nadenken over wat geweest is en niet stilstaan over wat nog moet komen, neen, gewoon leven in het hier en nu en bovenal genieten van de bijzondere dingen rondom ons.



Blijkbaar is de boodschap van deze dag : "Geniet van elk moment want het is een bijzonder moment !" 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten